زمانی که ناصرالدین شاه قاجار به سفر فرنگ می رفت به جز رجال و نظامیان و غیره که گزارش اوضاع کشور و غیره را برای او ارسال می کردند، از حرمخانه نیز نامه های برای او می رفت، چه از طرف دخترانش، زنان حرم خواجه حرمسرا و بالاخره مادر شاه، متن ذیل بخش هایی از نامه ای است که مهد علیا برای پسرش هنگامی که سفر فرنگستان رو به اتمام بوده نوشته است:
هو: قربانت شوم، تصدقت گردم ان شاءالله، امروز صبح چهار شنبه تلگراف سلامتی وجود مبارک رسید، در حقیقت عید مبارک شد، از احوالات بخواهید امروز عید، حرم ها را به نهار در بالاخانه شمس المار مهمان کردم….. از دوری حضور مبارک همه کاهیده و افسرده هستند….. ببینید چه خبر است که هرکاری می کنم شیرازی کوچکه [یکی از سوگلی ها] خنده کند نمی شود. خداوند ان شاءالله وجود شما را از جمیع بلیات حفظ کند…….. ان شاء الله به شما خوش خواهد گذشت از تماشاها و سیاحت ها، ولی ان شاءالله به فراموشخانه تشریف نخواهیدبرد، اگر بروید شیر هشت ماه داده را حلال نخواهم کرد. ان شاء الله فراموش نخواهید کرد. قربانت شوم احوال ببری خان با بچه هایش خوبست، همیشه ماچش می کنم.
ان شاءالله روزی باشد که مژده تشریف آوردن شاه را با تلگراف بشنویم، قربانت شوم دستبند مرا فراموش نفرمایید. خداوند جان مرا به قربان شما بکند، ان شاء الله.[مهد علیا].
—–
ر. ک روزنامه خاطرات ناصرالدین شاه در سفر اول فرنگستان، به کوشش فاطمه قاضیها ، تهران، سازمان اسناد ملی ایران ، 1377 صص434-436
