آيت الله محمد باقر محسني ملايري، يکي از چهره هاي به نام حوزه علميه قم در سال 1285 شمسی در نجف اشرف به دنيا آمد. پدر وی ابوالقاسم محسنی ملایری از علمای مشهور و بنام ملایر بود که چند سالی به نجف مهاجرت کرده بود و در حوزه علمیه نجف مشغول بود. وی در کمک به مردم شهره خاص عام بود. وی پس از سالها تحصیل در عراق به ایران برگشت و مدتی در قم و مشهد بود تا به دیار خود و سرزمین پدریش یعنی ملایر برگشت.
اولین حوزه علمیه ملایر با نام باقریه را وی در دوران پهلوی از هزینه شخصی اش تاسیس نمود و کتابخانه و منزل شخصی و سایر اموالش را وقف مردم ملایر نمود. آيت الله محسني هم زمان با تاسيس حوزه علميه قم به اين شهر هجرت کرد و در محضر آيات اعظام شيخ عبدالکريم حائري يزدي و سيد حسين بروجردي، زانوي ادب زد و به مدارج والاي علمي دست يافت. ايشان پس از سالياني چند به ملاير بازگشت و در احداث حوزه علميه حسينيه ، کتابخانه، مسجد، تدريس و ارشاد مردم آن سامان همت گماشت. آيت الله ملايري عالمي عابد و شب زنده دار آگاه بر علوم مختلف و اهل توسل و زيارت بود. سرانجام اين عالم خدمت گزار دين پس از يک دوره بيماري بر اثر سکته قلبي در 22 مهر 1374 شمسی برابر 19 جمادي الاول 1416 قمری در 89 سالگي درگذشت و در حرم حضرت معصومه (س) دفن شد.
