دوشنبه, 3 دی , 1403 برابر با Monday, 23 December , 2024
جستجو

ظریفی پیر شده بود چنان که بی عصا و مددکاری راه نمی توانست برود.

جوانی از روی ظرافت به او گفت: به سنی رسیدی که پست ترین عمر است و بلای جان مردم شده ای.

گفت: امید دارم که تو به این سن نرسی تا به محنت نیفتی و بلای جان مردم نشوی!

علی صفی، لطائف الطوائف، ص 304.

لینک کوتاه مطلب: https://tarikhi.com/?p=16511

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

آخرین مطالب