آیت الله سید عبدالله شیرازی در سال 1270 شمسی در بیت علم و فضیلت در شیراز به دنیا آمد. ایشان در 21 سالگی به همراه پدر بزرگوار خود به دلیل مبارزات ضد استعماری انگلیس به مدت 6 ماه از شیراز تبعید شد و پس از بازگشت، به تحصیل و تدریس ادامه داد. آیت الله شیرازی سپس برای تکمیل تحصیلات خود، در سال 1294 شمسی به نجف اشرف رفت و از دانش حضرات آیات: آقا ضیاءالدین عراقی، سید ابوالحسن اصفهانی و میرزای نائینی تلمذ نمود.
این عالم ربانی پس از اقامت سیزده ساله در نجف اشرف و اخذ درجه اجتهاد، به زادگاه خود، شیراز، بازگشت و به احیای حوزه علمیه شیراز همت گماشت. ایشان مبارزات سیاسی خود را پس از بازگشت از نجف ادامه داده و مخالفت رسمی و علنی خویش را با حکومت رضا شاه پهلوی اعلام کرد. آیت الله شیرازی در این راه متحمل سختی های فراوتانی شده، ضمن بی حرمتی به ایشان، این عالم نستوه را به زندان کشاند. پس از ماجرای کشف حجاب و کشتار خونین مسجد گوهر شاد به دستور رضاخان، آیت الله شیرازی به طور مخفیانه راهی نجف اشرف شد و این اقامت چهل سال به طول انجامید. ده سال پایانی عمر معظم له در مشهد گذشت و حضور ایشان حوزه این شهر را رونقی دوباره بخشید.آیت الله شیرازی همچنین در نهضت اسلامی مردم ایران به رهبری امام خمینی نیز همواره پشتیبانی خود را اعلام داشته و در آگاه سازی افکار مردم مشهد، نقش مهمی ایفا نمود. از آیت الله شیرازی آثار و بناهای فراوانی به جای مانده که تاسیس مدارس، کتابخانه ها، مساجد … در شهرهای مختلف از آن جمله اند. همچنین عمده الوسایل، الامامه و الشعیه و ذخیره الصالحین از جمله کتب این عالم آگاه می باشد. آیت الله سید عبدالله شیرازی سرانجام در پنجم مهرماه 1363 شمسی در 93 سالگی به سوی معبود شتافت و پس از تشییعی با شکوه در جوار حرم منور امام رضا(ع) به خاک سپرده شد.
منبع: علی حائری و همکاران، روز شمار شمسی(قم: مرکز پژوهش های اسلامی صدا و سیما،1382)ص200.(با اندکی دخل و تصرف از سوی دکتر مرتضی شیرودی)
