چکیده:
ايزديه يا همان جامعه کردهاي ايزدي که در کشورهاي عراق، ترکيه، سوريه و ارمنستان ساکن اند و در طي قرون گذشته مورد توجه مورخان و نويسندگان(اعم از مسلمان و غيرمسلمان) بوده اند، از قديم ترين باورها و اعتقادات ديني منطقه، بهره يافته و در دوره هاي مختلف تاريخي و با ظهور اديان آسماني و مکاتب بشري، تحت تاثير آنها قرار گرفته اند.
حاصل حضور پيروان اديان مختلف آسماني و تمدن هاي بشري و مظاهر فرهنگي آن در بين النهرين، حوادث تاريخي، و سرانجام، موقعيت جغرافيايي آنان مجموعه اي بود از عقايد مختلط و انحرافي و در بسياري از موارد خرافي، که در نظام طبقاتي ايزديان به حيات خود ادامه داد.
يکي از نقاط کور تاريخ اين نحله، نام آنان است، در بيشتر منابع موجود از ايشان تحت عنوان يزيديه نام مي برند. درحالي که، افراد طايفه مذکور و نيز پاره اي از منابع، عنوان ايزدي و ايزديه را نام درست و صحيح آنان مي دانند.
در اين نوشتار، با واکاوي آثار مکتوب درباره ايزديه، و ارائه تحليل و تفسير داده ها، بر وجه تسميه اين فرقه پرتو مي افکنيم و نتيجه مي گيريم که برآيند باورها و رفتارهاي ديني آنان، چيزي جز زرتشتي گري آميخته به معتقدات اسلامي، يهودي، مسيحي، و رفتارهاي ديني آنان، چيزي جز زرتشتي گري آميخته به معتقدات اسلامي، يهودي، مسيحي و ديگر مکاتب فکري بشري، نيست. پس، نام صحيح اين اقليت ديني ايزديه است.
كليدواژه: ايزديه، عدي بن مسافر، لالش، موصل، هکاري، سنجار، شيخان.
دریافت متن کامل مقاله در قالب پی دی اف، با حجم چهار و نیم مگابایت
منبع: مطالعات تاريخ فرهنگي(پژوهشنامه انجمن ايراني تاريخ): بهار 1388، دوره1، شماره1.
/پایان/
