امام عسکری(ع) و تبيين جايگاه آل محمد در جامعه

ابوهاشم مي‏ گويد: از امام حسن عسکري عليه ‏السلام تفسير آيه زير را پرسيدم:

«ثُمَ أَوْرَثْنَا الْکِتابَ الَذينَ اصْطَفَيْنا مِنْ عِبادِنا فَمِنْهُمْ ظالِمٌ لِنَفْسِهِ وَ مِنْهُمْ مُقْتَصِدٌ وَ مِنْهُمْ سابِقٌ بِالْخَيْراتِ باِذْنِ اللهِ»[1]؛ «سپس اين کتاب را به گروهي از بندگان برگزيده خود به ميراث داديم، از ميان آن‏ها عده‏ اي بر خود ستم کردند و عده‏ اي ميانه رو بودند و گروهي به اذن خدا در نيکي‏ ها پيشي گرفتند.» امام عليه‏ السلام فرمود: هر سه دسته مربوط به آل محمد صلي‏ الله‏ عليه‏ و‏آله مي‏ باشند. آنکه بر خود ظلم روا داشته، کسي است که اقرار به امام ننموده است و مقتصد کسي است که عارف به مقام امام است و گروه سوم و اشخاصي که سبقت در گرفتن فيض و خيرات دارند، امامان معصوم عليهم‏ السلام هستند. 

ابو هاشم مي‏ گويد: من در فکر فرو رفتم که اين چه عظمتي است که نصيب امامان معصوم عليهم‏ السلام شده و مقداري هم اشک ريختم. امام عسکري عليه‏ السلام نگاهي به من انداخته و فرمود: مقام ائمه بالاتر از آن است که تو در مورد عظمت شأن آل محمد صلي‏ الله‏ عليه ‏و‏آله مي‏ انديشي! شکر خدا را به جا آور که تو را از تمسک کنندگان به ريسمان ولايت آل محمد صلي‏ الله‏ عليه‏ و‏آله قرار داده است و روز قيامت؛ زماني که ساير مردم با رهبرانشان محشور مي‏ شوند، تو در رديف پيروان آل محمد صلي‏ الله‏ عليه ‏و‏آله بوده و با آنان محشور خواهي شد. تو بهترين راه را انتخاب نموده‏اي![2]