فاطمه(س) دخت پیغمبر اکرم(ص) در بین زنان عالم، معروفترین و محبوبترین چهره دینى، اخلاقى، ایمانى، علمى، ادبى و معنوى به شمار مى آید. جاذبیت حضرت فاطمه(س) قلمروىی بس وسیع دارد که پیش از زندگى او در این جهان شروع مى شود و تا مرز ابدیت امتداد مى یابد.
حضرت زهرا(س) در عمر کوتاه ولى پر برکت خود، عالى ترین درسهاى زندگى را به انسانها آموخت و بهترین سرمشق و نمونه براى زنان جهان گردید.
فاطمه(س) در دوران زندگى بانویى از هر جهت نمونه و کامل بود. او دخترى نمونه براى پدرش پیامبر(ص)، و همسرى نمونه براى على(ع) و مادرى نمونه براى فرزندانش بود و بالأخره در تمام ابعاد وجود، زن نمونهاى براى عالم بشریت به شمار مى آمد.
فاطمه(س) در زندگى خصوصى خویش، نمونه اى در حیا، عفاف، پاکدامنى، مهر، عاطفه، معرفت، ایمان و… بود و در زندگى اجتماعى نیز نمونه و الگویى از شهامت، شجاعت، فداکارى در راه حق و عدالت خواهى محسوب مى شد و عاقبت در این راه به شهادت رسید.
حضرت زهرا(س) در صفات و روحیات گوى سبقت از مردان بزرگ ربوده و با کاملترین مردان جهان یعنى على(ع) همدوش و همسر گشته بود.
فاطمه زهرا(س) از اصحاب کسا و یاران مباهله است و از کسانى است که در سختترین اوقات با پیغمبر(ص) هجرت کرد و نیز از آنهاست که آیه تطهیر در شأنشان نازل شده و خدا به صِدقشان گواهى داده است. فاطمه(س) مادر ائمه(ع) است و در بقاى ذریه پیغمبر تا روز قیامت از برکت وجود اوست و او بانوى همه بانوان جهان است. چون فاطمه(س) بر پیغمبر(ص) وارد مى شد، آن حضرت در مقابل او مى ایستاد و دستش را مى بوسید و او را به جاى خود مى نشانید و مى گفت: من هرگاه به بوى بهشت اشتیاق پیدا مى کنم، زهرا(ع) را مى بویم.
پیغمبر(ص) مى گفت: فاطمه پاره تن من است. هر که او را شاد سازد، مرا شاد ساخته و هر که او را اندوهناک کند، مرا اندوهناک کرده است. فاطمه از همه مردم پیش من عزیزتر است.
همه اینها براى شخصیت زهرا (س) یعنى براى صفاتى بود که فاطمه زهرا(س) داشت ؛ زیرا قیمت هر کس به صفات و روحیات اوست. زهرا در علو صفات به حدى بود که پیامبر گرامى(ص) او را مادر (ام ابیها) مى نامید. و مى گفت:
زهرا(س) به صورت آدمى است و به معنا از حوریان بهشتى است. زهرا روحى است که میان دو پهلوى من است.
انسیه حورا سبب اصل اِقامت
اصلى که ببالید بدو نخل امامت
نخلى که ز تولید قدش زاد قیامت
گنجینه عرفان گهر بحر کرامت
در باغ نبى طوبى افراخته قامت
در ساحت بستان ولى سرو لب جو
** *
مرآت خدا عالمه نکته توحید
کش خیمه عصمت زده بر عرصه تجرید
آن جلوه که بالذات برون است ز تحدید
مولد محمد که بدان نادره تأیید
** *
اى زاده انسان که به خوبیت مَلک نیست
از عشق تو برپاست به کونین هیاهو
** *
من با تو به توحید دلى یکدله دارم
از عشق تو برگردن جان سلسله دارم
من قطره که از بحر فزون حوصله دارم
از بحر عنایات تو چشم صله دارم
** *
اى پاى تو پهلو زده خورشید سما را
بر فرق من خسته بسایان کف پا را
در هر صفتى اعظم اسماى الهى
اندر فلک قدرت نبود چو تو ماهى
عالم همگى بنده شرمنده تو شاهى
محتاج توایم از ره الطاف نگاهى
«فاطمه(ع) پاره تن پیغمبر(ص)»
پیامبر گرامى فاطمه(س) را بسیار دوست مىداشت و به او احترام مى نمود و از هر فرصت در معرفى این بانوى نمونه و عصاره هستى استفاده مى کرد و حقایق و معارفى را در عظمت شخصیت فاطمه زهرا(س) مطرح مى نمود. یکى از احادیثى که پیامبر گرامى (ص) درباره فاطمه(س) فرموده اند این حدیث است: «فاطمه پاره تن من است…»
از طریق این حدیث بسیارى از فضایل و مناقب حضرت زهرا(س) مانند عصمت را مىتوان اثبات نمود.(1) ما در اینجا به طور خلاصه مطالبى را درباره این حدیث شریف در چند قسمت مطرح مى نماییم.
دانلود متن کامل مقاله، در قالب پی دی اف، حجم 265 کیلو بایت
منبع: فصلنامه علوم حدیث، شماره 26.
