از زمان هاي بسيار دور كتاب هاي اخلاقي و حقوقي فراوان تدوين يافته، ولي كمتر نگارنده و صاحب مكتبي وجود دارد كه نمونه ي كامل عملي و نمود عيني گفته ها و انديشه هاي خود باشد. كنيه او را ابومحمد، ابوالحسن و ابوبكر نوشته اسند، پدرش امام حسين بن علي بن ابيطالب عليه السلام و مادرش شهربانو دختر يزگرد سوم آخرين پادشاه سلسله ي ساساني است.
معارف برجاي مانده از حضرت بيشتر در قالب دعا و نيايش و نصايح است و حضرت توانسته اند عالي ترين مضامين علمي و معنوي را در اين قالب نه تنها به شيعيان و دوستدارانشان، بلكه به بشريت هديه كنند. تاملي دوباره در تاريخ آن حضرت بيانگر اين مهم است كه اين زيباترين و لطيف ترين شكل ممكن در انتقال پيام معنوي خاندان وحي در عصر خفقان بني اميه بوده است كه حضرت با ديد الهي خويش آن را برگزيده اند.
گذشته از صحيفه سجاديه، رساله حقوق حضرت كه شرح آن پيش روي شماست سرشار از مضامين عالي معنوي است كه مي توان عطر وحي را از آن استشمام كرد.
دریافت متن کامل مقاله، در قالب پی دی اف، با حجم 239 کیلوبیات
منبع: کتاب ماه دین، مهر 1391 – شماره 180
