هريك از ائمه اطهار (ع) برحسب شرايط زمان و مقتضاي دوران حيات خود رسالت امامت و رهبري خود را پيش بردند و هرگز شرايط زمانه مانع آنان از ايفاي نقش پيشبرد اسلام نگرديد. براي امام سجاد (ع) شرايط و اوضاعي پديد آمد كه بهترين راه، بلكه تنها روش براي ايفاي رسالت، برگزيدن زبان و سلاح دعا بود.
آن حضرت (ع) با زبان دعا به فرهنگ سازي در حوزه تعليم و تربيت، تبليغ و ستيز سياسي پرداخت و فرهنگ دعاي شيعي را نهادينه كرد و ميراث گرانبهايي را در باب رابطه انسان و خدا براي مسلمين بلكه بشريت به وديعه نهاد. در اين مقاله سعي شده است كه تلاش آن حضرت (ع) در فرهنگ سازي با زبان دعا در حوزه هاي دعا، تعليم و تربيت و تبليغ و ستيز سياسي نشان داده شود.
دریافت متن کامل مقاله در قالب پی دی اف، با حجم 463 کیلوبایت
منبع: اندیشه دینی1384 شماره 17
