مقاله

قال رسول اللَّه (ص): الحسن و الحسین امامان قاما او قعدا. ابومحمد حسن بن على بن ابى طالب (علیهماالسلام) امام دوم شیعیان و سبط اكبر

پيشواى دوم جهان تشيع، اولين ثمره زندگى مشترك على عليه السلام و فاطمه عليها السلام در نيمه ماه مبارك رمضان سال سوم هجرى در «مدينة

سوگمندانه باید گفت آگاهیهای عمومی ما درباره سبط اکبر رسول خدا(ص) در برخی زاویه های زندگانی پربرکت ایشان بسیار محدود است و همانگونه که گاه

  امام حسن مجتبي عليه السلام چند روز پس از امضاي قرار داد صلح با معاويه و رفت و آمدهاي مكرر از سوي دوستان و

 چکيده: نويسنده در پاسخ به نامه و درخواست دكتر محمد حميد الله حيدرآبادي در سال 1387 قمري، نصوص امامت امام اميرالمومنين(ع) بر امامت امام حسن

  در برخی از کتب تاریخی، به موضوع اعتراض یا مخالفت امام حسین علیه السلام نسبت‏به صلح برادر بزرگشان اشاره شده مانند «تاریخ ایران» نوشته

حیات سیاسی امام حسن(ع)، به ویژه مصالحه آن حضرت با معاویه که براساس اندیشه های اعتقادی شیعه از مشروعیت سیاسی بی بهره بود، از دیرباز

آنچه در این مقاله آمده است، خلاصه ای است از تاریخ دوران پرالتهاب زمان امام حسن(ع) تا زمامداری یزید. حساسیت شرایط سیاسی و اجتماعی زمان