متوکل پسر معتصم عباسی دهمین نفر از خلفای عباسی است که بعد از برادرش واثق در سال232 هجری به خلافت رسید. [1]نام وى جعفر و
عبدالله بن لطف الله بن عبدالرشید معروف به حافظ ابرو، از مشاهیر مورخان و جفرافی دانان قرن نهم هجری است که در مورد لفب و
علامه (محمد باقر) مجلسی به سال ۱۰۳۷ هجریدر اصفهان به دنیا آمد.[1] پدرش محمد تقی مجلسی از شاگردان بزرگ شیخ بهایی و مادرش دختر صدرالدین
به روایتی هفتم رمضان[1] سال دهم بعثت(عام الحزن) مصادف است با رحلت عموی بزرگوار پیامبر اعظم(ص) عبد مناف[2]– عمران-[3] بن عبدالمطلب بن هاشم، كه بيشتر
ابومسلم خراسانی در ماه شعبان سال137 ه ق به دستور منصور (136 – 158 ق )، خلیفه عباسی به قتل رسید. او در زمان مرگ
غزوه بنی مصطلق یا غزوه مریسیع در شعبان سال پنجم[1]و یا ششم هجری[2]روی داد.قبیله بنی مصطلق، تيره اي از قبیله خزاعه بودند که در نزدیکی
ابوبکر محمّد زَکَریای رازی پزشک، فیلسوف و شیمیدان ایرانی که آثار ماندگاری در زمینه ی پزشکی، شیمی و فلسفه دارد و به عنوان کاشف الکل
در سالهای نخستین بعثت رسول خدا (ص) ودعوت عمومی او، مسلمانان دراقلیت شدیدی قرار داشتند،قریش به قبایل عرب توصیه کرده بود که هر کدام، افراد
منصور عباسي به جهت خطری كه از سوي مردم كوفه كه بيشتر طرفدار اهل بيت (ع) بودند، احساس می کرد، تصمیم گرفت که بايد پايتخت