امام ابوالحسن على النقى الهادى، عليه السلام پيشواى دهم شيعيان،صبح روز پانزدهم ذيحجه سال 212 هجري در محلی به نام ناصریه از نواحی اطراف
آیت الله میرزا محمدحسین نائینی غروی مشهور به علامه نائینی و میرزای نائینی، و از مهمترین روحانیون حامی نهضت مشروطه، درپانزدهم ذوالقعده سال 1277 هجري
در بیست وهفتم ماه صفر سال 589 ه ق، صلاح الدین یوسف بن ایوب بن شاذى موسس دولت ایوبیان و فرمانرواى مصر، شام و جزیره
حکیم ابوالمجد مجدودبن آدم سنایی، شاعر و عارف بلند مقام قرن ششم و از استادان مسلم شعر فارسی در چهارصد و هفتاد
ابواسمعیل عبدالله ابومنصور محمد انصاری هروی، شیخ الاسلام[1] مشهور به خواجه عبدالله انصاری بعد از یک عمر آموزش، بحث و ارشاد و پس از تحمل
ابوعبداللَّه محمد بن اسماعيل بن ابراهيم مشهور به امام بخاري از محدثان بزرگ در 13 شوال سال 194 هـ.ق بعد از نماز
در اول ذیقعده سال 654 قلعه الموت مرکز اسماعیلیان نزاری توسط هولاگوخان مغول سقوط کرد. نزاریه گروهی از اسماعیله هستند که پس ار مرگ
امین الاسلام، ابوعلي فضل بن حسن طبرسي، از دانشمندان نامی شیعه در سده ششم هجری قمری در نهم ذیحجه سال 548 ق درچنین روزی پس
نخستین شماره ی روزنامه اختردرذیحجه۱۲۹۲ قمری (ژانویه۱۸۷۶) منتشر شد. اختر، نشریه ای فارسی بود که در اواخر دوران قاجاردر استانبولمنتشر می‌شد و به عنواننشریه‌ای