شماره نخست پژوهشنامه «مطالعات تاريخي جهان اسلام»، به صاحب امتيازي جامعه المصطفي العالميه (مجتمع آموزش عالي امام خميني(ره)) و مديرمسئولي و سردبيري نعمتالله صفري فروشاني منتشر شد. در اين شماره مقالات زير درج يافته است:
بررسي و نقد مسئله جانشيني پيامبر(ص) در آثار شرقشناسان (علياكبر جعفري، طيبه پيشرو)، جايگاه رواداري مذهبي در امور حكومتي عصر آل بويه (محمدرضا باراني، محمد دهقاني)، تشيع بنگال هند در عصر نوابين مرشدآباد (اسماعيل جهانبين، محمد زينالعابدين)، نقش امام خميني در بيداري اسلامي در مقايسه با سيد جمالالدين (مرتضي شيرودي، سيد محمد عابدي)، عوامل رشد انسابنگاري اسلامي و كاركردهاي آن (نعمتالله صفري فروشاني، سيد محمدرضا عالمي)، پيامدهاي كلان اجتماعي مهاجرت شيعيان افغانستان به ايران در سه دهه اخير (وحيد بينش، سيد بسمالله مهدوي).
در يكي از مقالات با عنوان «نقش امام خميني در بيداري اسلامي…» ميخوانيم: «امام(ره) با به كارگيري راهكارها و عوامل مختلف، نقش مهمي در بيداري اسلامي ايفا نمود و به اهداف الهي و آرمانهاي خويش نايل گرديد. نخست با كسب مقام مرجعيت، جايگاه اجتماعي و نفوذ معنوي خويش را فراهم ساخت، سپس با استفاده از اين موقعيت اجتماعي و مردمي، حركت و قيام را بر ضد نظام استبدادي آغاز نمود. ملت و مردم در كنار حوزه علميه و روحانيت، از اين قيام پشتيباني كردند تا انقلاب اسلامي به پيروزي رسيد. تشكيل حكومت اسلامي توسط ايشان از يك سو، تأثير عميق بر افكار سياسي ـ اجتماعي ملتهاي مسلمان در جهت بيداري اسلامي در منطقه و جهان گذاشت. از سوي ديگر ديدگاههاي مكاتب ليبراليستي مبني بر «پايان مذهب» را نقش بر آب ساخت. همچنين نظريهپردازي امام خميني به ويژه دكترين ولايت فقيه، براي استحكام بخشيدن به حكومت اسلامي از ديگر برجستگيهاي ايشان به حساب ميآيد. تمركز امام خميني(ره) روي ملت و حوزه علميه در پيروي اين نهضت الهي، فوقالعاده تأثيرگذار بود كه جامعهشناختي بسيار بالاي ايشان را نشان ميدهد.»
منبع: روزنامه اطلاعات، یک شنبه هفدهم فروردین 1393ه.ش