شنبه 4 فروردین 1403 برابر با Saturday, 23 March , 2024

مداراي ديني و مذهبي در عصر آل ‌بويه

چکيده

مداراي ديني و مذهبي به‌ معناي آسان‌ گيري و تحمل افکار و عقايد مخالف، يکي از اصول پذيرفته‌ شده در اسلام است. دولت‌ هاي اسلامي در طول تاريخ همواره با اديان مختلف در قلمرو حکومتي خويش (با انگيزه ‌ها و اهداف مختلف) مداراي ديني داشته ‌اند و اين موضوع يکي از خصايص بارز آنان بوده است؛ اما مداراي مذهبي وضعيت متفاوتي داشته و داراي فراز و فرود بسیاری بوده است.

در قرن چهارم و پنجم هجري حکومت شيعي‌ مذهب آل‌ بويه، با تمامي اديان و مذاهب موجود که در چارچوب شريعت اسلامي فعاليت مي ‌کردند، مدارا داشته و از توانايي آنان در امور حکومتي استفاده مي‌ نمود و با اجازه فعاليت مذهبي و ديني به آنها، زمينه‌ هاي رشد فرهنگي را براي همه گروه‌ ها به ‌وجود آورد؛ به‌ طوري‌ که عصر زرين فرهنگ و تمدن اسلامي در دوره آل ‌بويه تحقق يافت.

 

واژگان کليدي: تساهل و تسامح، آل ‌بويه، قرن چهارم هجري، مداراي ديني و مذهبي.

 

دریافت متن کامل مقاله در قالب پی دی اف، با حجم 300 کیلوبایت

 

*استادیار دانشگاه الزهرا و استاد همکار گروه تاریخ اسلام.

منبع: فصلنامه علمی – پژوهشی تاریخ و تمدن اسلامی، سال سوم، شماره 6، بهار 1391.

 

لینک کوتاه مطلب: https://tarikhi.com/?p=18377

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

سه × پنج =

آخرین مطالب