آيت الله شيخ جعفر نزاري نقدي در سال 1265 شمسی به دنيا آمد و از خردسالي ، شوق فطري طبيعي به علوم و ادب و تحصيل کمالات داشت. از اين رو در ابتدا اصول قرائت و خط عربي و فارسي را فرا گرفت و در چهارده سالگي براي ادامه تحصيل عازم حوزه علميه نجف اشرف گرديد.
پس از تکميل مقدمات و سطوح، در درس خارج حضرات آيات عظام آخوند ملامحمد کاظم خراساني، سيد محمد کاظم يزدي و شيخ احمد کاشف الغطا و ديگر استادان عصر حاضر شد و مراتب عالي علمي را پيمود. در اين حال با اصرار جمعي از مومنان يکي از مناطق شيعه نشين جنوب عراق و به دستور استادش، علامه يزدي، جهت تبليغ دين و نشر علوم اسلامي و حل دعاوي شرعي راهي منطقه العماره گرديد. آيت الله نزاري پس از حدود ده سال اقامت در العماره، به عضويت دادگاه شرعي بغداد منصوب شد اما پس از مدت کوتاهي از اين مقام کناره گيري کرد و در نجف اشرف به تاليف و تدريس و ارشاد مردم همت گماشت. از اين فقيه اصولي آثار متنوعي به جاي مانده که ارشادالطّلاب الي علم الاعراب، الاسلام و المرأة، الاَنوار العَلَويَّة و الاسرار المرتضويه، القوانين المنطقيه و نيز حواشي بر شرايع و معالم و شرح شمسيه از آن جمله اند. آيت الله جعفر نزاري نقدي سرانجام در 28 مهر 1329 شمسی برابر با 7 محرم الحرام 1370 قمری در 64 سالگي در نجف اشرف درگذشت و در تاسوعاي حسيني در آن شهر به خاک سپرده شد.
