نگاه دزدکی

فاضلی به یکی از دوستان صمیمی و همراز خود نامه ای می نوشت.

شخصی در کنار او نشسته بود و به گوشه چشم نوشته او را می خواند.

بر وی دشوار آمد. روی کاغذ نوشت: اگر در پهلوی من دزدی ننشسته بود

و نوشته مرا نمی خواند همه اسرار خود را می نوشتم.

آن شخص گفت: والله که من نامه تو را مطالعه نکردم و نخواندم.

گفت: ای نادان! پس این را که می گویی از کجا می گویی؟

جامی، بهارستان، ص 77.