«حسن حنفی»، متفکر و فیلسوف پرآوازه مصری، ساعتی پیش در ۸۶ سالگی درگذشت. حسن حنفی از جمله نواندیشانی بود که به واسطه پروژه معروف خود با عنوان «التراث و التجدید» و همچنین تألیفات پرشمار خود در زمینههای گوناگون شناخته میشود. حنفی تلاش داشت تا در پروژه خود، ابعاد گوناگون میراث اسلامی در زمینههایی همچون کلام، اصول فقه، فقه، فلسفه و تصوّف را خوانش مجدد نماید. یکی از مهمترین انگیزههای وی در این جستوجو و تکاپوی علمی، نگاه انتقادی وی به مطالعات اسلامی رایج است که از منظر وی، این مطالعات در چارچوب آکادمیک و علمی خود منحصر شده و هیچ دستاوردی برای زندگانی روزمره مسلمانان ارائه نداده است.
حسن حنفی از مهمترین نظریهپردازان جریان موسوم به چپ اسلامی و نواندیشی دینی و نسبت سنت و تجدد در مصر و جهان عرب بود.
وی در ۱۹۳۵ در قاهره زاده شد و در رشته فلسفه از دانشگاه قاهره مدرک کارشناسی و از دانشگاه سوربون مدرک دکترا دریافت کرد. او مشاور علمی دانشگاه سازمان ملل در توکیو و دبیر کل جمعیت فلسفی مصر و رئیس دانشکده فلسفه دانشگاه قاهره بود که سابقه تدریس در بسیاری از دانشگاههای جهان را داشت. حسن حنفی همچنین بابت دستاوردهای علمی خود جوایز آکادمیک بسیاری دریافت کرده بود.
از مهمترین آثار وی «من العقیدة الی الثورة» است که در ۴ مجلد منتشر شده است.«سنت و نوسازی»، «علم غربشناسی چیست»، «گفتوگوی شرق و غرب جهان اسلام» از آثار اوست که به فارسی ترجمه شده است.
روایت نظامی گنجوی از اوضاع آشفته ایران پس از حمله اسکندر
دارا (داریوش سوم) در نبرد ایسوس از اسکندر شکست می خورد، و پس از آن هنگامی که در تدارک ارتش برای حمله به اسکندر بود،