دومین همایش بین‌المللی تقدیر از آثار و پایان‌نامه‌های تقریبی، صبح روز پنج‌شنبه 31 اردیبهشت‌ماه از سوی مجمع جهانی تقریب مذاهب اسلامی در دانشگاه علوم اسلامی رضوی، واقع در حرم مطهر حضرت امام رضا علیه‌السلام برگزار شد. در این همایش که بسیاری از عالمان و اندیشمندان شیعه و سنی گردهم آمده بودند، از چند کتاب و پایان‌نامه‌ی نگاشته شده با محتوای تقریبی تقدیر به عمل آمد.
در این میان، پایان‌نامه‌ی «جریان‌شناسی سنیان دوازده‌امامی» اثر طلبه‌ی گرامی، جناب آقای «سید مرتضی عادلی»،از طلاب گروه ادیان و مذاهب مجتمع آموزش عالی امام خمینی (ره)، موفق به کسب رتبه‌ی نخست این جشنواره از بین آثار ارسالی به این همایش بین‌المللی گردید. گفتنی است که اثر مذکور هم‌زمان در هفتمین جشنواره‌ی ملی پژوهشی علامه حلی (ره) به‌عنوان پایان‌نامه‌ی شایسته‌ی تقدیر، و در دومین جشنواره‌ی علامه حلی (ره) در استان قم به‌عنوان رتبه‌ی سوم مورد تجلیل قرارگرفته است.
این پایان‌نامه زیر نظر دکتر قاسم جوادی (زید عزه) به‌عنوان استاد راهنما و دکتر سید لطف‌الله جلالی (زید عزه) به‌عنوان استاد مشاور انجام پذیرفته و در اسفند ماه سال 1392 در مجتمع آموزش عالی امام خمینی (ره) با درجه‌ی عالی دفاع شده است.
گزارشی از پایان‌نامه جریان‌شناسی سنیان دوازده امامی:
عنوان پایان‌نامه:جریان‌شناسی سنیان دوازده‌امامی
استاد راهنما: جناب آقای دکتر قاسم جوادی (زید عزه)
استاد مشاور: حجت‌الاسلام‌والمسلمین دکتر سید لطف‌الله جلالی (زید عزه)
دانش‌پژوه: سید مرتضی عادلی mortazaadeli@yahoo.com
تاریخ دفاع: اسفند 1392
چکیده
در ابتدا باید دانست که بیشتر مسلمانان جهان نسبت به اهل‌بیت و امامان دوازده‌گانه علیهم‌السلام محبت و ارادت ویژه‌ای دارند؛ اما در این میان، جریانی در میان اهل‌سنت وجود دارد که افزون بر آن، برای تمام امامان شیعه علیهم‌السلام گونه‌ای از امامت قائل‌اند. از پیروان این جریان فکری که کمتر از آن سخن گفته شده و پرداختن تفصیلی بدان جستاری نو به شمار می‌رود، تعبیر به «سنیان دوازده‌امامی» می‌گردد. اثر «جریان‌شناسی سنیان دوازده امامی» در خلال چهار فصل، در پی شناخت جریان سنی‌گری دوازده‌امامی، به واسطه‌ی بررسی شخصیت‌ها، شاخصه‌ها و بسترهای ظهور بوده و در این راه، روش توصیفی- تحلیلی را برگزیده است. با بررسی سیر تاریخی این اندیشه روشن می‌شود که بیشتر افراد برجسته‌ی جریان مزبور متعلق به یکی از طریقت‌های صوفیه‌اند؛ لذا تعابیری چون امامت و عصمت از سوی آن‌ها را باید مطابق با رویکرد صوفیانه‌شان تفسیر کرد. سنی‌گری دوازده‌امامی که از قرن ششم و هفتم به بعد رشد نمود، در قرن نهم و دهم دارای بیشترین شخصیت‌های برجسته است. معتقدان به این اندیشه‌ی معتدل اسلامی که بیشتر عارف یا مورخ بوده‌اند، از میان مذاهب فقهی حنفی و شافعی و در موارد نادری، مالکی برخاسته و از نظر جغرافیایی در مناطقی چون خراسان، حجاز، دمشق، تبریز، مصر و شبه قاره‌ی هند حضور داشته‌اند. این افراد در مواردی چون اعتقاد هم‌زمان به خلفای سه‌گانه و امامت دوازده امام علیهم‌السلام، نقل فضائل و سیره‌ی امامان و … با یکدیگر اشتراک دارند. جریان فکری تصوف و ابراز ارادت‌ها و محبت‌های بزرگان اهل‌سنت مانند امامان فقهی چهارگانه‌ی اهل‌سنت از زمینه‌های اصلی ظهور سنیان دوازده‌امامی به شمار می‌رود.
واژگان کلیدی:سنیان دوازده امامی، امامان دوازده‌گانه (عليهم‌السلام)، اهل سنت، تشیع، تصوف
